🔉14 SIERPNIA. ROZMYŚLANIE. Wigilia uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Panny Maryi.

salveregina.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobraź sobie Apostołów otaczających śmiertelne łoże Najświętszej Panny.

II. Będę prosił o Łaskę, abym umarł śmiercią spokojną i błogosławioną.

Chciał Pan Bóg, aby Chwałę Wniebowzięcia Maryi poprzedziło upokorzenie śmierci, a chciał dlatego, aby Matka była we wszystkim podobną do Swego Boskiego Syna. Rozmyślajmy więc dzisiaj pamiątkę Jej śmierci. Była Ona rzeczywistą, ale wolną od wszelkiej goryczy i przykrości.

I. Punkt.

Śmierć Maryi wolna od tęsknoty za światem.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Trzy rzeczy, mówi Św. Alfons Liguori, sprawiają zwykle niewymowną gorycz śmierci, a najpierw przywiązanie do rzeczy ziemskich. O śmierci! woła Eklezjastyk (XLI, 1) jakoż jest gorzka o tobie pamięć, człowiekowi pokój mającemu w dobrach swoich, w dobrach uzbieranych z takim trudem i przez tyle lat… a oto jedna chwila rozłączy go z nimi na zawsze i nic nie pozostawi oprócz goryczy i płonnego żalu! Marya nic podobnego nie doznawała: będąc trzechletnią dzieciną, zrzekła się rodziców, świata i wszystkiego, co świat ofiarować może, toteż wszystkie Jej uczucia zwrócone były ku Panu Bogu. Niczego na ziemi nie żałowała, nic Ją ze światem nie łączyło. Pragnęła być jedynie rozwiązaną z życia doczesnego i wznieść się do Nieba, aby się na wieki połączyć z Jedynym Przedmiotem Miłości Swojej… z Panem Jezusem.

ZASTOSOWANIE [**]. Jeżeli na wzór Maryi zerwałeś, a może już od dawna zerwałeś ze wszystkimi mniej lub więcej nieporządnymi uczuciami świata, ciesz się, możesz bowiem mieć nadzieję, iż opuścisz go w godzinę śmierci bez przykrości i bez żalu. Śmierć twoja będzie dla ciebie tym, czym była dla Najświętszej Panny Maryi, przejściem słodkim i radosnym z wygnania do Ojczyzny!

UCZUCIA [**]. Niech umrze dusza moja śmiercią sprawiedliwych (Numer. XXIII, 10).

POSTANOWIENIE [***]. Dokonawszy mężnie trudnych poświęceń, strzeż się, abyś się nie dał zwyciężyć w drobnostkach.

II. Punkt.

Śmierć Maryi wolna od wyrzutów sumienia.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Co jeszcze czyni zwykle śmierć gorzką i straszną, to wyrzuty sumienia, które budzi w sercu umierającego pamięć na dawne grzechy i myśl o Sprawiedliwości Bożej. Ależ czyż one mogły trapić Serce Najświętszej Panny, będącej samą czystością? Całe długie Życie stanęło Jej przed Oczyma, bez cienia grzechu, jako nieprzerwany łańcuch heroicznych cnót i uczynków, które zdawały się mówić do Niej: Jesteśmy Twoim Dziełem, nie zostawimy Cię Samą; będziemy Ci towarzyszyć aż do Tronu Niebieskiego Ojca, aby uświetnić Chwałę Twojego Tryumfu.

ZASTOSOWANIE. Staraj się pokutą zmazać dawne grzechy, którymi twa dusza jeszcze jest skalana, podwój czujność nad sobą, abyś ich nigdy już więcej nie popełnił, a z pewnością nie doznasz żadnych wyrzutów w godzinę śmierci, ale owszem, pełen ufności w Miłosierdziu Bożym powitasz Ją z weselem w słodkim oczekiwaniu wiekuistej zapłaty.

UCZUCIA. Jeszcze więcej obmyj mnie, Panie od nieprawości mojej (Ps. 51/50/).

POSTANOWIENIE. Przy rannej modlitwie ofiaruję Panu Bogu wszystkie prace i krzyże, które mnie w ciągu dnia spotkać mogą — jako zadosyćuczynienie za dawne grzechy i niewierności moje.

III. Punkt.

Śmierć Maryi wolna od bojaźni.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Na samo wspomnienie tych Słów Ducha Świętego: Nie wie człowiek, jeżeli jest miłości, czyli nienawiści godzien, (Ekklez. IX, 1) dreszcz niewypowiedzianej obawy przenika wszystkie członki moje, a serce moje truchleje, mawiał Św. Bernardyn Sieneński. Niepewność, czy będę zbawiony, oto trzeci, a najważniejszy powód bojaźni i trwogi w chwili konania — i całkiem słusznie. Lecz jakiż powód bojaźni mogła mieć Matka Boga, Ona, Która widziała Tron Chwały wiecznej przygotowany dla Siebie w Niebie obok Swego Boskiego Syna? Toteż Marya najgoręcej pragnęła tej chwili, która miała przerwać nić wiążącą Jej Życie z ziemią.

ZASTOSOWANIE. Żadne objawienie nie zapewnia cię o twoim zbawieniu. Stąd niepokój i bojaźń trapią częstokroć duszę twoją; jednak, jakże wielkie zapewnienie moralne znajdziesz choćby w tej jednej wyroczni Ojców Kościoła, mówiących z całą znajomością rzeczy, iż sługa Maryi nie może być potępionym. Przejmij się więc słodkim uczuciem ufności i oddaj się najzupełniej w Ręce Maryi, a Marya, ta Matka twoja Najsłodsza, stokrotnie wynagrodzi cię za to, co dla Niej uczynisz; Ona będzie przy tobie w stanowczej godzinie śmierci, jak była przy śmierci Św. Stanisława, który oddając ostatnie tchnienie Panu Bogu, powiedział, iż przyszła po niego Najświętsza Dziewica[*]). Jutro przypada największa ze wszystkich Jej uroczystości. Przysposób więc dzisiaj serce swoje pobożnymi uczuciami i pragnij gorąco godnie Ją uczcić, abyś mógł otrzymać obfitsze Dary, którymi podoba Sobie Ta Niebios Królowa obsypywać wierne sługi Swoje w tym dniu, jako w dniu ukoronowania Swego w Niebiesiech.

ROZMOWA DUSZY [****] z Św. Stanisławem Kostką.

[*] Ten Święty młodzieniec, w osiemnastym wieku życia, nowicjusz Zakonu Towarzystwa Jezusowego, pragnął zakończyć życie między 14 a 15 sierpnia, aby mógł w Niebie towarzyszyć chwalebnemu Tryumfowi Tej, Której nie nazywał inaczej, jak tylko swą Najmilszą Matką. Tę Łaskę wyprosił sobie gorącymi modłami.

Zachęcamy do uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 14

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału