🔉14 LIPCA. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze. – O gromadzeniu skarbów.

salveregina.pl 2 miesięcy temu
Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności


Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Zobacz Pana Jezusa siedzącego w pośrodku Aposto­łów przed licznym zgromadzeniem słuchaczów.

II. Proś o Łaskę, abyś te trzy warunki: stan Łaski, dobrą intencję oraz uświęcenie się przez krzyż i cierpienie, jako niezbędnie potrzebne do zebrania w krótkim czasie wielkich duchowych skarbów, znalazł zawsze w swej duszy.

I. Punkt.

O gromadzeniu skarbów: Stan Łaski.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, mówi Pan Jezus, gdzie złodzieje wykopują i kradną (Mat. VI). Gdzie śmierć okrutniejsza, niż złodzieje, zabiera wszystko w jednej chwili i nic nie pozostawia oprócz żalu, a często rozpacz.

Zostawmy więc ludziom światowym troskę o roz­wiązanie tej wielkiej zagadki ich życia: Jakim sposobem można w krótkim czasie dojść do wiel­kiego majątku?

A sami posłuszni tej radzie Zba­wiciela: Skarbcie sobie skarby w Niebie, gdzie zło­dzieje nie wykopują, starajmy się rozstrzygnąć zagadkę daleko ważniejszą, to jest, jakim spo­sobem można zapewnić sobie w krótkim czasie wielkie skarby zasług i szczęśliwości w Niebie? Rozwiązanie nie jest trudne.

ZASTOSOWANIE. o ile przez krótki czas życia, chcemy uzbierać wiele dla Nieba, a któż by tego nie chciał, potrzeba przede wszystkim, abyśmy byli w stanie Łaski, gdyż wiara nas uczy, iż wszystkie, chociażby dobre, chociażby najlepsze uczynki, nie są zasługujące, o ile były spełnione bez miłości, tj. w stanie grzechu śmiertelnego. Podczas gdy wszystkie dobre czyny sprawiedli­wego, z Łaską wykonane, zasługują na nagrodę. A ileż to dobrych uczynków zdarza się nam spełnić w jednym dniu, w jednym tygodniu, w jednym miesiącu. Gdyby przyjmowanie Świętych Sakra­mentów tylko tę jedną przyniosło ci korzyść, żeby zachowało cię w stanie Łaski uświęcającej, to jakże wysoko powinieneś je cenić.

UCZUCIA [**]. Dziękczynienie. — Radość.

POSTANOWIENIE [***]. Będę się starał przyjmować coraz częściej i godniej Komunię Świętą.

II. Punkt.

O gromadzeniu skarbów: Dobra intencja.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pomiędzy tylu uczynkami, które zapełniają nasz dzień, wiele jest takich, które z natury swojej nie są ani dobre, ani złe, ale zupełnie obojętne, jak np. jedzenie, picie, spa­nie, nauka lub praca ręczna, odwiedzanie lub przyjmowanie odwiedzin, odpoczynek itd.; je­dnakże przez dobrą intencję możemy podnieść ich wartość i uczynić je zasługującymi, zapewnia nas o tym Św. Paweł, pisząc do Koryntian: Czy jecie, czy pijecie, czy co innego czynicie, wszystko ku Chwale Bożej czyńcie, (1 Kor. X.) tj. wszy­stko to będzie przyjemne Panu Bogu i przyniesie wam zasługę.

ZASTOSOWANIE. Byłby to wielki nierozum nie korzystać z tak łatwego sposobu pomnożenia skarbu zasług. Bo w rzeczy samej, cóż łatwiejszego, jak ofiarować Panu Bogu przy porannej modli­twie wszystkie uczynki nasze, oświadczając przy tym, iż chcemy je wykonać jak najlepiej, w celu podobania się Jemu i spełnienia Jego Świętej Woli? Cóż wreszcie łatwiejszego, jak odnawiać często tę dobrą intencję w ciągu dnia, krótką, a gorącą modlitwą? Wielką jeszcze pobudką do tej praktyki jest to, iż dobra intencja bezpo­średnio przed czynem wznowiona, nadaje mu szczegółową zasługę i iż odnawiając tę dobrą intencję często, nie tak łatwo próżność zepsuje lub zniszczy pierwotną jej czystość. Jakże sta­rasz się o tę dobrą intencję? Z jaką gorliwo­ścią, z jakim natężeniem woli? Czy odnawiasz ją w ciągu dnia?

UCZUCIA. Wzbudź żal za przeszłe niedbałości.

POSTANOWIENIE. Przedmiotem szczegółowego rachunku mego sumienia będzie częste odnowienie dobrej intencji.

III. Punkt.

O gromadzeniu skarbów: Uświęcenie się przez krzyż i cierpienia.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Ojcowie Kościoła Świętego podają nam jeszcze jeden niezawodny środek zebrania w krót­kim czasie wielu zasług dla Nieba, a tym jest, pracować bez wytchnienia dla Chwały Bożej i dobra bliźnich, a osobliwie cierpieć wiele i zno­sić z zupełnym zdaniem się na Wolę Bożą wszystkie krzyże, które nam zsyła Opatrzność.

ZASTOSOWANIE. Wyciągnijmy jak największe skarby z tej bogatej kopalni nadnaturalnych za­sług tym bardziej, iż nie potrzebujemy ich szukać daleko. Ciężkie próby i doświadczenia, przykrości i krzyże, są udziałem wszystkich ludzi, nikt nie jest od nich wolny. Narzekamy, upadając pod ich ciężarem… ale na cóż się to przyda? Uświęć­my raczej krzyże nasze, uczyńmy je zasługują­cymi na żywot wieczny, przyjmując je ze świętą rezygnacją i z miłością, jako pochodzące z Ręki Pana Boga, łącząc je z krzyżem i cierpieniami Pana Jezusa Chrystusa. Czy tak czyniłeś?

ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętym Bonawenturą, który był nazwany nauczycielem mądrości aniel­skiej, nie tylko dla swej głębokiej nauki, ale głó­wnie dla wielkiej miłości, dla ścisłego połączenia się z Panem Bogiem. Proś Go, aby ci wyjednał Łaskę wzrastania w Miłości Bożej i w łączności z Panem Bo­giem. Kościół Święty obchodzi w dniu dzisiejszym Jego święto.

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 14
  2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału