🔉12 LIPCA. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze – Ciąg dalszy. Prześladowania.

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobraź sobie Pana Jezusa mówiącego te słowa: „Miłujcie nieprzyjacioły wasze, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści — a módlcie się za prześladujących i potwarzających was” (Mat. XLIV).

II. Proś o Łaskę, abyś w prześladowaniach stosował się do Nauk, do rozkazań i do przykładu, zostawionego przez Pana Jezusa.

I. Punkt.

Nauki Pana Jezusa o prześladowaniach.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Nauki i Życie Pana naszego Jezusa Chrystusa były jawnym potępieniem zepsucia i obłudy faryzeuszów. To już wystarczało, aby Pan Jezus stał się dla nich przedmiotem zawiści, potwarzy i do najwyższego stopnia posuniętych prześladowań. I nie tylko Chrystus Pan, ale „wszyscy, którzy chcą pobożnie żyć w Chrystusie Jezusie, prześladowanie będą cierpieć” (2 Tym. III 12), mówi Apostoł Paweł Święty, gdyż ich życie potępia tych, którzy źle żyją. Cóż więc dziwnego, gdyby i ciebie prześladowano. Wspomnij nareszcie, co Pan Jezus przepowiada Apostołom Swoim i niech cię to w każdym cierpieniu pociesza i umacnia. „Nie jest uczeń nad mistrza. jeżeli Mnie prześladowali i was prześladować będą, wyłączą was z bożnic. Będą was wydawać do rad i w bożnicach swoich was biczować będą. Wyda brat brata na śmierć i ojciec syna. I będziecie w nienawiści u wszystkich dla Imienia Mego” (Jan XV. Mat. X).

ZASTOSOWANIE. Często jesteśmy świadkami zaślepionej złości i nienawiści antyreligijnej, możemy się więc spodziewać, iż dostąpimy zaszczytu cierpieć dla Chrystusa Pana. Ale te myśli nie zasmucą nas, owszem dodadzą odwagi i napełnią radością, bylebyśmy tylko pamiętali na inne Słowa Zbawiciela naszego: „Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć będą i prześladować was będą, i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamiąc dla mnie. Radujcie się i weselcie, albowiem zapłata wasza obfita jest w Niebiesiech. Bo tak prześladowali proroków, którzy przed wami byli” (Mat. V). Sama zresztą myśl, iż życie nasze podobne jest do ziemskiej pielgrzymki Syna Bożego, czyż nie jest wystarczającą pociechą, największą chwałą i zaszczytem naszym?

UCZUCIA [**]. Wzbudź w sobie pragnienie cierpień dla sprawy Pana Boga i Kościoła Świętego.

POSTANOWIENIE [***]. Znoś w duchu wiary nienawiść, zniewagi i prześladowania bezbożnych.

II. Punkt.

Przykazania Pana naszego Jezusa Chrystusa tyczące się prześladowań.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rozmyślaj teraz o Przykazaniach i zasadach zarazem, wedle których Zbawiciel świata każe nam postępować z prześladowcami naszymi: „Miłujcie nieprzyjaciół waszych, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących i potwarzających was, abyście byli synami Ojca waszego, który jest w Niebiesiech, który czyni, iż słońce Jego wschodzi nad dobrymi i złymi” (Mat. V). O, jak słodkie Przykazania! Ale czyż nie są one zbyt trudne, a może choćby niemożliwe do wykonania? Bynajmniej, mówi Hieronim Święty, jak tego mamy przykład na Św. Szczepanie, pierwszym Męczenniku i na Jego następcach, wszyscy umierając, modlili się za swoich katów. Dają nam tego wspaniały przykład pierwsi Chrześcijanie, w imieniu których mówi Św. Paweł Apostoł: „Gdy nas hańbią, błogosławimy. Gdy nam złorzeczą, modlimy się” (1 Kor. IV).

ZASTOSOWANIE. Jak mamy się modlić za prześladowców Kościoła Świętego, aby ta modlitwa była pożyteczną? Naucza nas tego Sam Kościół Święty, gdy mówi w Litanii do Wszystkich Świętych te słowa: Abyś nieprzyjaciół Kościoła Świętego poniżyć raczył. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. — Otóż modląc się, aby niepowodzeniami zostali przyprowadzeni do niemożności czynienia złego i aby głęboko poniżeni uczuli Rękę Bożą, wyjednujemy im przez to samo poznanie swych błędów, nawrócenie i dobrą śmierć, gdyż ci nieszczęśliwi, jedynie przez poniżenia przychodzą do opamiętania. Jeżelibyśmy mogli wyprosić dla nich tę Łaskę, wyrządzilibyśmy im największe Dobrodziejstwo.

UCZUCIA. Błagajmy o Zmiłowanie Boże dla tych, którzy nas tylko dlatego nienawidzą, iż jesteśmy uczniami Pana Chrystusowymi, iż bronimy Kościoła Świętego i dobrych dzieł, którymi się Kościół Święty Katolicki opiekuje.

POSTANOWIENIE. Wyrażajmy się o nich z prawdziwą litością, odkrywając jednakże wszystkie ich przewrotne zamiary.

III. Punkt.

Zachowanie się Pana naszego Jezusa Chrystusa w prześladowaniach.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Nie dosyć, mówi Św. Augustyn, iż Zbawiciel dał nam Przykazania i zachęcił do wierności w ich wykonywaniu, obiecując najwspanialszą nagrodę. On chciał jeszcze pobudzić nas Swoim przykładem, bo umierając na Krzyżu, modlił się za Swoich nieprzyjaciół i katów: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”.

ZASTOSOWANIE. Patrząc na tak wielką Miłość, jaką Zbawiciel ukochał tych, którzy Go prześladowali, znieważyli, umęczyli, a którym zawsze dobrze czynił, czyż powiemy jeszcze, iż nam trudno, iż niepodobna przebaczyć nieprzyjaciołom naszym i dobrze czynić tym, którzy nam źle czynią?

ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem modlącym się na Krzyżu za Swoich nieprzyjaciół.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 12
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału